Op mijn zeventigste zit ik alleen in mijn appartement in Utrecht, verlangend naar familie. Mijn kinderen willen niet dat ik bij hen intrek, en ik voel me verloren en onzichtbaar. Toch probeer ik, ondanks de pijn, opnieuw vreugde en betekenis te vinden in het leven.
Op het moment dat ik dacht dat mijn leven vaststond, bracht een onverwachte ontmoeting alles in beweging. Tussen de dagelijkse ruzies met mijn man, zorgen om volwassen kinderen en het gevoel onzichtbaar te zijn, vond ik de kracht om mezelf opnieuw uit te vinden. Dit is het verhaal van hoe ik, op een leeftijd waarop iedereen verwacht dat je je terugtrekt, mezelf en een nieuwe wereld vond buiten de grenzen van mijn kleine Nederlandse stad.
Op een ijskoude ochtend in Amsterdam hoorde ik de woorden die mijn leven voorgoed zouden veranderen: ‘Mevrouw De Vries, u krijgt een drieling.’ Wat volgde was een achtbaan van emoties, familieconflicten en dagelijkse strijd om het hoofd boven water te houden. Dit is mijn verhaal over liefde, verlies en de kracht van hoop.
Mijn naam is Marleen, geboren en getogen in een klein dorpje in Noord-Brabant. Toen mijn man me plotseling verliet, stortte mijn wereld in en moest ik vechten tegen eenzaamheid, familieconflicten en het geroddel van het dorp. Dit is mijn verhaal over verlies, schaamte, maar ook over het hervinden van kracht en waardigheid.
Mijn leven draaide altijd om mijn kinderen. Ik gaf alles op voor hun geluk, maar nu voel ik me buitengesloten en ongewenst. Deze pijnlijke overgang van onmisbare moeder naar eenzaam toeschouwer raakt me diep.
Mijn wereld stortte in op het moment dat ik het woord ‘kanker’ hoorde. Door de strijd met de ziekte, de confrontaties met mijn familie en mijn eigen angsten, ontdekte ik een kracht waarvan ik niet wist dat ik die had. Dit is het verhaal van verlies, hoop en de moed om de waarheid uit te spreken, zelfs als het pijn doet.
Mijn leven veranderde voorgoed toen mijn man Mark me plotseling verliet, vlak nadat we hoorden dat onze tweeling, Bram en Daan, autisme heeft. Ik werd geconfronteerd met diepe eenzaamheid, onbegrip van familie en de worsteling met het Nederlandse zorgsysteem. Dit is mijn verhaal over verlies, veerkracht en de vraag of liefde ooit nog een plek in mijn leven kan krijgen.
Mijn man liet me in de steek toen ik hoogzwanger was. Drie jaar lang vocht ik alleen voor mijn dochter en mezelf, tot hij plotseling terugkwam en om vergeving smeekte. Nu sta ik voor de moeilijkste keuze van mijn leven: kan ik hem ooit nog vertrouwen?
In één jaar werd ik moeder van drie kinderen, elk geboren in een andere maand. Ik stond er alleen voor, zonder steun van familie, en moest vechten tegen hun oordeel en mijn eigen angsten. Dit is mijn verhaal over overleven, liefde en kracht die ik nooit bij mezelf had verwacht.
Mijn wereld stortte in toen ik ontdekte dat mijn man mij bedroog. In deze emotionele achtbaan vond ik kracht in mijn geloof en het gebed, waardoor ik uiteindelijk de moed vond om te vergeven. Mijn verhaal laat zien dat zelfs uit de diepste crisis hoop en liefde kunnen groeien, als je durft te vertrouwen en los te laten.
Mijn naam is Sanne, 29 jaar, en sinds de geboorte van onze zoon Daan is mijn leven op z’n kop gezet. Mijn man Mark liet me in de steek toen ik hem het hardst nodig had, en zelfs mijn beste vriendin gaf me de schuld. Dit is het verhaal van hoe ik mezelf verloor – en misschien weer terugvond.
Mijn leven stortte in toen mijn man me verliet voor een ander. In de nasleep worstelde ik met familieconflicten, financiële onzekerheid en het vertrouwen in mezelf. Dit is mijn verhaal over verlies, veerkracht en de zoektocht naar een nieuw begin.
