Na jaren van eenzaamheid vond ik opnieuw de liefde, maar mijn volwassen kinderen konden mijn geluk niet accepteren. Hun afwijzing bracht me in een verscheurende strijd tussen trouw aan mezelf en loyaliteit aan mijn familie. Dit is mijn verhaal over moed, verlangen en de pijn van onbegrip.
Op mijn zestigste werd ik geconfronteerd met het lege nest. Mijn drie kinderen zijn hun eigen leven gaan leiden en de afstand tussen ons groeit elke dag. In deze emotionele achtbaan zoek ik naar mijn plek, mijn stem, en de betekenis van familie.
Op mijn zestigste voel ik me onzichtbaar voor mijn kinderen. In dit verhaal neem ik je mee in de pijn, het onbegrip en de zoektocht naar een nieuw doel. Misschien herken jij jezelf in mijn worsteling en vind je troost of inspiratie.
