Op mijn zeventigste zit ik alleen in mijn appartement in Utrecht, verlangend naar familie. Mijn kinderen willen niet dat ik bij hen intrek, en ik voel me verloren en onzichtbaar. Toch probeer ik, ondanks de pijn, opnieuw vreugde en betekenis te vinden in het leven.
Mijn naam is Marijke, ik ben 67 jaar en sinds mijn man overleed, worstel ik met het leven alleen. Mijn kinderen willen niet dat ik bij hen intrek, en ik voel me vaak verloren in mijn eigen huis. Dit is het verhaal van mijn zoektocht naar verbinding, hoop en antwoorden.
Na mijn zestigste verjaardag besloot ik tien belangrijke dingen in mijn leven los te laten, in de hoop rust en eenvoud te vinden. Maar sommige keuzes bleken zwaarder te wegen dan ik had verwacht, en de spijt kwam onverwacht hard binnen. Dit is mijn verhaal over verlies, familieconflicten en de zoektocht naar betekenis op latere leeftijd.
