Op het moment dat ik dacht dat mijn leven vaststond, bracht een onverwachte ontmoeting alles in beweging. Tussen de dagelijkse ruzies met mijn man, zorgen om volwassen kinderen en het gevoel onzichtbaar te zijn, vond ik de kracht om mezelf opnieuw uit te vinden. Dit is het verhaal van hoe ik, op een leeftijd waarop iedereen verwacht dat je je terugtrekt, mezelf en een nieuwe wereld vond buiten de grenzen van mijn kleine Nederlandse stad.
Ik ben Marloes, een gewone Nederlandse vrouw, die op een dag besloot haar baby op te pakken en haar man achter te laten. Mijn verhaal gaat over familieconflicten, de eenzaamheid van het moederschap en de pijn van een liefdeloos huwelijk. Uiteindelijk moest ik kiezen tussen mezelf verliezen of eindelijk voor mezelf en mijn kind opkomen.
Mijn naam is Marjan. Jarenlang was ik de spil van het gezin, altijd klaar om te zorgen, te regelen en te redden. Tot het moment dat ik besloot mijn telefoon niet meer op te nemen en eindelijk leerde wat het betekent om tijd voor mezelf te hebben.
Mijn vriendschap met Anke leek onverwoestbaar, tot het moment dat ik zelf steun nodig had. Jarenlang was ik haar rots in de branding, maar toen ik viel, stond ik er alleen voor. Deze ervaring dwong me om opnieuw na te denken over wat vriendschap werkelijk betekent.
Op mijn zesendertigste stond ik voor een onmogelijke keuze: een glansrijke carrière of mijn gezin. Jarenlang voelde het alsof niemand mijn opoffering zag, tot mijn kleindochter me op een dag haar heldin noemde. Pas toen besefte ik hoeveel kracht er schuilt in onzichtbare keuzes.
Na een leven vol verplichtingen, familieconflicten en het gevoel dat echte liefde niet meer voor mij was weggelegd, werd ik op mijn vijftigste opnieuw verliefd. Mijn kinderen en zus reageerden heftig, maar ik besloot eindelijk voor mezelf te kiezen. Dit is mijn verhaal over verlangen, angst en de moed om opnieuw te beginnen.
