Ik ben Jeroen van Dijk en ik vertel over de nacht waarop ik werd gearresteerd, terwijl ik alleen maar hulp zocht. Mijn buren maakten mijn leven ondraaglijk, maar niemand leek mijn kant van het verhaal te willen horen. Deze ervaring heeft niet alleen mij, maar ook mijn gezin voorgoed veranderd.
Mijn verhaal begint met een ruzie met mijn moeder, die alles veranderde. Als oudste dochter voelde ik me altijd overschaduwd door mijn jongere tweelingbroertjes, die alle aandacht kregen. Mijn zoektocht naar erkenning bracht me in conflict met mijn familie en mezelf.
Na het overlijden van mijn man leefde ik jarenlang alleen, tot ik op mijn drieënzestigste onverwacht opnieuw verliefd werd. Mijn familie reageerde met onbegrip en kritiek, waardoor ik moest vechten voor mijn eigen geluk. Dit is mijn verhaal over late liefde, familieconflicten en de moed om mezelf te blijven.
Mijn naam is Marijke en de woorden van mijn schoondochter, Sanne, galmen nog steeds na in mijn hoofd. Dit is het verhaal van een pijnlijke confrontatie, onbegrip en de stille strijd van een oma die haar familie probeert te steunen terwijl ze zelf nauwelijks het hoofd boven water houdt. Het is een verhaal over schaamte, liefde en de vraag of je ooit genoeg kunt zijn voor de mensen van wie je het meest houdt.
Ik gaf mijn dochter het appartement van mijn ouders, in de hoop haar leven makkelijker te maken. Maar in plaats van dankbaarheid voel ik me nu een buitenstaander in haar leven. Dit is het verhaal van liefde, teleurstelling en familiebanden die op de proef worden gesteld.
Mijn naam is Lotte en ik ben acht jaar oud. In dit verhaal vertel ik hoe mijn liefde voor tekenen steeds wordt overschaduwd door de verwachtingen van mijn opa en oma, die liever hebben dat ik met poppen speel. Het is een verhaal over onbegrip, familieconflicten en het verlangen om gezien te worden zoals ik ben.
