Op onze trouwdag kregen Daan en ik een mysterieuze doos, met de opdracht die pas te openen bij onze eerste grote ruzie. Jarenlang bleef de doos onaangeroerd, terwijl de stiltes tussen ons groeiden en woorden onuitgesproken bleven. Nu, na tien jaar huwelijk, staan we op het punt van breken en vraag ik me af of we ooit echt durfden te kijken naar wat ons het meest pijn deed.
Na het overlijden van mijn schoonmoeder ontdekte ik haar ware gevoelens over mij. Dertig jaar lang voelde ik me nooit echt geaccepteerd, altijd op mijn hoede, altijd de buitenstaander. Maar wat ik vond na haar dood, veranderde alles wat ik dacht te weten over onze relatie.
Mijn naam is Marieke van Dijk en dit is het verhaal van mijn stille liefde voor mijn beste vriend, Tom. In de schaduw van Amsterdam, tussen de regen en de grachten, leerde ik dat liefde soms niet uitgesproken wordt, maar in kleine gebaren leeft. Dit verhaal gaat over verlangen, familieconflicten en de pijn van onopgemerkte liefde.
