Ze kwamen niet op mijn jubileum – ondanks alles wat ik voor ze deed

Ze kwamen niet op mijn jubileum – ondanks alles wat ik voor ze deed

Op mijn zestigste verjaardag zat ik alleen, terwijl ik wekenlang had uitgekeken naar het samenzijn met mijn zoon en schoondochter. Ondanks dat ik hen een huis had gegeven en altijd voor hen klaarstond, voelde het nooit als genoeg. Die dag leerde mij dat zelfs de grootste offers niet altijd worden gezien – en dat het misschien tijd is om mezelf op de eerste plaats te zetten.

Altijd de schouder om op te leunen – tot ik zelf viel

Altijd de schouder om op te leunen – tot ik zelf viel

Mijn naam is Hanneke, 61 jaar, en ik heb mijn hele leven klaar gestaan voor mijn familie, vooral voor mijn jongere zusje Marjolein. Maar toen ik zelf hulp nodig had, bleek dat de rollen niet zomaar omgedraaid konden worden. Dit is het verhaal van loyaliteit, teleurstelling en de pijnlijke zoektocht naar balans tussen geven en ontvangen.