Dit is het verhaal van de dag waarop ik in een ziekenhuisbed afscheid moest nemen van mijn tweejarige dochtertje, Lotte. In het diepste verdriet besloot ik haar organen te doneren, zodat andere kinderen konden leven. Het is een verhaal over verscheurende pijn, maar ook over de kracht van liefde en hoop die ons overeind hield.
Mijn naam is Martijn en ik vertel over het verlies van mijn zoon Daan aan zijn eigen demonen, de onmacht van familie, en de eenzaamheid die volgde. Ik neem je mee in de pijnlijke keuzes, de schaamte en het verdriet dat ik voelde toen niemand hem wilde opvangen. Misschien herken je mijn worsteling, of zie je het anders – ik ben benieuwd.
Mijn dochter Sophie stond huilend in de deuropening en dreigde het contact te verbreken als ik me nog één keer bemoeide met haar leven. Drie maanden later heb ik mijn kleinkinderen niet meer gezien en worstel ik met schuld, verdriet en de vraag of ik ooit nog een plek in hun leven krijg. Dit is mijn verhaal over familie, grenzen en de pijn van loslaten.
Mijn broer Martijn zei: ‘Het huis is alleen voor jou? Dan zijn wij klaar.’ Op dat moment voelde ik hoe onze hele jeugd, onze band, in één klap verdween. Dit is het verhaal van hoe een erfenis niet alleen een huis, maar ook mijn familie kostte.
Op de rand van mijn zestiende verjaardag worstel ik met het verlies van mijn moeder en de kille afstand tussen mij en mijn vader, Pieter. Mijn halfzus Marloes lijkt altijd de voorkeur te krijgen, terwijl mijn dromen en gevoelens worden genegeerd. In deze beklemmende sfeer probeer ik mijn eigen stem te vinden, ondanks de pijn en het onbegrip.
Mijn dochter Klaudia heeft al een jaar geen woord tegen mij gezegd. Haar enige bericht was: ‘Zoek me niet. Ik moet mijn eigen leven leiden.’ Elke dag worstel ik met het gemis, de onzekerheid en de vraag: heb ik gefaald als moeder?
Na het overlijden van mijn man dacht ik dat ik mijn verdriet onder controle had, omringd door mijn zoon en kleinkinderen. Maar toen mijn kleinzoon Nathan mij een puppy gaf, kwamen er onverwachte uitdagingen en oude familieconflicten naar boven. Dit verhaal gaat over verlies, hoop en de kwetsbaarheid van familiebanden.
Na het plotselinge overlijden van mijn opa Frans, worstelde ik als jonge jongen met een allesoverheersend verdriet. Mijn moeder, Marleen, zag mijn pijn en gaf mij een bijzonder cadeau: een oude cassettebandje met de stem van opa. Dit verhaal vertelt hoe die stem mij door de donkerste dagen hielp, en hoe familiebanden soms sterker zijn dan de dood.
Mijn naam is Sarah. Dit is het verhaal van hoe mijn leven met Daniël, mijn jeugdliefde, in één klap veranderde door een ongeluk. Wat volgt is een reis door liefde, verlies en de zoektocht naar hoop.
In 2016 stond ik voor de keuze: leven of langzaam wegkwijnen. Mijn broer Mark, met wie ik altijd een gespannen relatie had, bleek onverwacht mijn redding. Maar de operatie bracht niet alleen hoop, ook oude wonden en nieuwe verlangens kwamen aan het licht.
Op een stormachtige nacht werd ons leven op zijn kop gezet toen mijn vermiste dochter haar kind op onze stoep achterliet. In deze emotionele reis worstel ik met liefde, onbegrip en de zoektocht naar antwoorden. Kan ik mijn dochter vergeven en mijn kleinkind een thuis bieden, terwijl het verleden als een schaduw over ons hangt?
Mijn naam is Jozef en ik neem je mee in het verhaal van mijn drie grote liefdes: Robert, Nathan en Zoë. Elk van hen heeft mij gevormd, gebroken en geheeld op manieren die ik nooit had kunnen voorzien. Dit is een verhaal over verlangen, verlies en de kracht om opnieuw te beginnen, zelfs als je hart in duizend stukjes lijkt te liggen.
